zaterdag 29 augustus 2015

the road so far: rokje (part 2)


"Amai, mama, heb jij die allemaal gemaakt?" vroeg dochterlief toen ik ze op het gras begon te leggen. Op 2 jaar tijd werd haar kast serieus aangevuld. De prijs voor meest geproduceerde rok op de weg tot hier gaat zonder twijfel naar de rimpelrok. Jullie begrijpen waarom er 2 delen nodig waren om de "rokjesweg" te beschrijven. De meeste kwamen eerder aan bod, maar enkele bleven nog incognito. Daar gaan we dus nu verandering in brengen.

De eerste komt uit het hoofd van mijn dochter:
"Mama, ik heb een rokje in mijn hoofd. 
Het is paars, met een mooie witte strik vanboven.
Kan jij dat maken?" 
De puppy-oogjes kan je er wel bij denken.

We kochten bij Stoffen Van Leuven paarse stof en zachte, glanzende, dikke stof. Hoor je het blunderalarm al piepen? Een klein stukje wit en de lap paars gingen samen zwemmen in de wasmachine en kwamen er wonderwel goed uit. Geen excuses meer: tijd om te beginnen. Mme Zsazsa zorgde voor het patroon: strikrok met een rits. Je maakt eigenlijk de tailleband "een koei te lang" en legt daarmee een knoop. simpel principe, nietwaar? In het boek ziet het er best mooi uit.

 
strikrok (Mme Zsazsa)
Stof: Stoffen Van Leuven
Het had me echter moeten opvallen dat mijn stof veel te dik was voor een mooie knoop. En ik heb het dan nog verstevigd ook. Ah ja, want dat had ik bij alle vorige stofjes (die veel dunner waren) ook gedaan. Het resultaat zag er niet uit. De rok was te breed, dus kon de strik niet goed aansluiten, de tailleband was ook gewoon te hoog.
Op de foto heeft dochterlief er een legging onder en haar dikke wollen trui zit erin en ze heeft nog plaats over. En dan moet je weten dat dit al versie 2 was. Ik had de tailleband al wat smaller en minder hoog gemaakt.



Ik had echt geen zin om het hele boeltje nog eens los te maken, dus kwam de rok in de kast terecht onder het motto "Ze zal er wel ingroeien". Maar ze deed hem dus echt niet aan. Dat kunnen we haar ook niet kwalijk nemen. Een half jaar later hebben we de knoop doorgehakt. De strik ging de vuilbak in en met de resten van de stof maakte ik een gewone tailleband met een kamsnap als sluiting. Nu draagt ze hem wel.


A-lijn (Mme Zsazsa)
Springtime Rabbits (Makower)
Na het strikrokdebacle was mijn zin om te experimenteren wat geluwd. Ik maakte na lang aandringen van mijn dochter een paasrok. Ze had de stof gespot toen ik gauw in het winkeltje over de brug een rits ging kopen.

Het A-lijn patroon werd weer bovengehaald. Deze keer met een tailleband en een kantje aan de zoom. De rok sluit met een rits en een knoop.

 Ik heb geweldig gesukkeld met het aanzetten van de paspel. Tot 3 keer toe heb ik het er opnieuw aangezet en het is nog niet wat het zou moeten zijn.
De grootste kemel aan deze rok is echter het knoopsgat. Dat staat gewoon in de verkeerde richting! Dat is nu een foutje dat je niet even kan losdoen en herstikken, dus hij wordt zo gedragen. De stof was een echte hit. Ik kreeg zelfs een verzoekje om een rok voor een  ander meisje te maken.


stof: Little Peter Panda


De eerste rimpelrokjes van dochterlief kwamen al aan bod in een ander bericht. Tijdens het naaicafé in Aalst kwam deze panda-versie tot stand. Een couponnetje van bij Liesellove was net groot genoeg. 
Aan de sluiting is het niet bepaald koosjer afgewerkt, maar dat stoort dochterlief totaal niet. Panda's zijn lief en daarmee uit!




De meeste, maar niet alle rokjes die hier geproduceerd worden zijn voor mijn dochter. Er passeerden er al twee voor mezelf uit het eerste jaar CVO. Vorig schooljaar volgde ik de cursus Realisatie Rok/Pantalon. Ik miste gigantisch veel lessen door interimwerk, maar de rok is gerealiseerd. (Dat kunnen we van de broek nog niet zeggen) In de cursus leerden we een rok tekenen op onze maat en dan aanpassen naar verschillende modellen. Bij mij bleef het dus bij 1 rok, maar ik vind hem wel mooi geworden. Ik ging voor een A-lijn met een stolpplooi, zakken en een tailleband op vorm. De naam van de stof heb ik niet gevonden. Het is een redelijk zware zwarte stof met relief. Ik vond ze begin vorig jaar bij Modecoupon in Sint-Niklaas.
zelf getekend
stof: Modecoupon
Voila, nu hebben jullie ze allemaal gezien. Het was een hele boterham en als je het tot hier hebt volgehouden om te lezen verdien je een medaille ;-)

vrijdag 28 augustus 2015

To match or not to match

Ze zijn met velen, de halve metertjes die ik kocht om een rokje van te maken voor mijn dochter.
Voor een kleuterrimpelrokje heb je immers niet meer nodig. Maar ze zal niet lang meer zo klein blijven natuurlijk. De stofjes moeten dus "dringend" opgebruikt worden.

Een rokje maken, in de kast hangen en hopen dat ze het aandoet ... dat werkt niet altijd. Dus ben ik van strategie veranderd. We gaan T-shirts kopen die bij de stofjes passen en dan maken we het rokje.
De eerste poging zorgde voor een match tussen de appelblauwzeegroene sneeuwvlokken van het stoffenspektakel en één van de talrijke Frozen-t-shirts van H&M.

Het was tijd voor een tweede poging. Ik liep met de kinderen binnen bij JBC en dochterlief vond een papegaai met glitter. Geel met groen ...zo had ik nog een stukje Seashore Shelly van Soft Cactus liggen. Het geel is niet helemaal hetzelfde, maar de groene tinten passen er net genoeg bij.


Dochterlief koos nog enkel T-shirts met lange mouwen zonder duidelijke bestemming. Ik ben niet van alle combo's even overtuigd, maar de man des huizes zag ze wel zitten.



Wat denken jullie ervan? Doen of niet?

woensdag 26 augustus 2015

Afscheid en een nieuw machien

Jullie konden al eerder lezen dat ik de eerste naaistapjes zette met de naaimachine van mijn oma. 
Eigenlijk heb ik geen herinneringen van mijn meter aan de naaimachine. Ik zie haar wel nog breiend in haar zetel zitten. Ik vond het uiteraard heel lief dat ik haar machine mocht gebruiken.
Ik heb haar heel trots een zelfgemaakt mandje cadeau gedaan om haar te bedanken. Toen ze naar het rusthuis verhuisde, ging het mandje mee. Ik ga er dus van uit dat ze het gebaar wist te appreciëren.

De machine was een basic model uit de Carina reeks van Singer. 15 jaar oud is het beestje ondertussen geworden. Er stonden een handjevol steken op en het kon in stapjes een knoopsgaatje maken. Het was dus best in orde om mee te beginnen. Maar ik begon er hoe langer hoe meer op te vloeken. 
Ik wou graag een upgrade. Maar iets hield me tegen. Ik ging naar de winkel voor een overlock omdat ik meer mogelijkheden wou, maar toch nog niet klaar was om de machine van oma aan de kant te schuiven. Zo'n emotionele band met een voorwerp, het is eigenlijk iets raars.



Toen ik eind juli bij Guy binnenstapte voor mijn overlockaankoop, was oma net enkele weken overleden. Ik vroeg Joris om me wat uitleg over overlockmodellen te geven omdat mijn keuze nog niet gemaakt was. Hij vroeg naar mijn andere apparatuur en raadde me onmiddellijk aan om eerst de naaimachine te verbeteren. Een kleine demonstratie later had hij me overtuigd. Wat hij vanonder die machine haalde, leek al bijna toverij. Daar kon "mijn" machine niet tegen op. Het enige wat me deed twijfelen was de emotionele band. Maar uiteindelijk gaf ik me gewonnen.

De nieuwe aanwinst is een Janome DC 2010. Ik ben er tot nu toe heel tevreden over. Ik naaide er al enkele tricotprojectjes mee en ben best tevreden met mijn overlocksteken. Dochterlief vind het geweldig dat de machine extra traag kan stikken. Dan heeft ze minder schrik om haar vingertjes ertussen te steken en kan ze de stof rustig vasthouden. Elke keer als ik de machine uit de kast haal, zoekt ze een lapje uit de overschotjeszak om siersteken te testen. Terwijl ik zit te spelden en strijken, gaat zij er tussen "hartjes naaien". Echt schattig.

Vandaag heb ik mijn eerste echte les gehad bij Guy's Naaicentrum en ik heb weer wat bijgeleerd. Als de lessen niet gratis waren bij aankoop van je machine, zouden ze hun geld waard zijn. Nog even de start van het schooljaar afwachten om de tweede les vast te leggen, maar ik ben zeker dat ik daar ook nog veel van zal leren.

En machine van oma?
Ze staat hier nog altijd. Mijn rationele helft zegt dat de oude machine een backup is voor als de nieuwe op onderhoud moet. Ik ga ze in de kast onder de trap bewaren. Maar de emotionele helft ... die vindt dat "mit haar machien" nog wel een tijdje plaats genoeg heeft in de kast bij mij bureau. Zo dringend is dat opruimen toch ook niet? Ik denk eigenlijk niet dat ze ooit weggaat.

Mit,
bedankt dat je je machine aan mij hebt toevertrouwd.



vrijdag 21 augustus 2015

Piep en Twiet (gratis patroontje)



Naaien  ... het moet niet altijd kledij zijn. 

Het moet niet eens altijd functioneel zijn.

Soms zie je een superschattig patroontje passeren en moet je dat gewoon zelf proberen. Ik toonde de kleine vogeltjes die voorbijvlogen op mijn facebookmuur aan dochterlief : instant verliefdheid in die oogjes!

De twee sloebers hebben ook een nestje dat bij het patroon hoorde. Ze passen er samen net in. Met zijn twee op de schommel, echt gezellig!

De schattige hartjesstof voor het nestje kocht ik bij Stoffen Van Leuven. Van de zelfkant bleef echter niet veel over. Het enige dat ik nog kon lezen is "Bernatex".


Ik deed een poging om de kinderen bij het creatieve proces te betrekken. Alle patroondelen voor het vogeltje stonden op 1 A4-blad. Geen onoverkomelijke taak dus om hen zelf te laten knippen. En als je dat zelf al niet moet doen, is dat toch mooi meegenomen, nietwaar?

De restjeszak werd uitgekieperd op tafel en ze mochten stofjes kiezen. De enige voorwaarden: "groot genoeg voor de patroontjes" en "niet rekken of pluizen".

Er waren enkele "neen! ik heb al die gekozen"-incidenten, maar gelukkig zitten er wel meer stukjes van dezelfde stof in die zak. Ze vonden allebei hun goesting. Het oorspronkelijk plan was om hen zelf ook te laten stikken, maar toen ik de beschrijving en de vorm van de stukjes zag ... Dat bewaren we voor een volgende keer.

Ik had het vooral moeilijk met het puntje van het hoofdje, waar de 4 stukjes in 1 punt moesten samenkomen. Tot op de millimeter nauwkeurig werken: niet mijn sterkste kant. Maar het lijkt er op.
Ik heb de vleugeltjes een beetje anders aangepakt. De werkbeschrijving laat je helemaal rond stikken en dan een gleufje knippen in de achterkant van de vleugel om het geheel door te keren. Ik zag het niet zitten. Ik zag in gedachten al heel de vleugel openscheuren terwijl ik probeerde om het binnestebuiten te keren. Ik ging voor een "veiliger" keergat in de naad.


stofjes:Granny Tiles & Puzzled Milly (Soft Cactus)
Stem Stripe Grass (Birch) en wat effen restjes
De eerste poging doopte ik Piep:

De stofjes werden door dochterlief gekozen. De "gewone zwarte oogjes" vond ze maar niks, dus we doken in de minipareltjes. Ik kocht een paar jaar geleden in Boekenvoordeel enkele doosjes van het spul. Naast pareltjes zitten er ook bloemetjes en "sneeuwvlokjes" in. Die zouden dienen om de oogjes wat groter te maken.
Achteraf gezien hadden we beter een meer opvallende kleur gebruikt.



stofjes: Stem Stripe Grass (Birch) en restje groen.
Noeks verkoopt deze, samen met Solids in bijpassende kleurtjes
Voor de tweede poging (a.k.a. Twiet) heeft zoonlief de stofjes gekozen. Ik deed een poging om het neusje nauwkeuriger aan te pakken.

Ik gebruikte mijn "toverstift" voor de eerste keer en tadaa: Twiet zit met een acuut geval van "paarse bolitis".
"Toverstift" noemde de juf van de naailes het. Het zou moeten verdwijnen bij blootstelling aan lucht. De moleculen hier in huis vallen blijkbaar niet onder de noemer "lucht". Want na 2 dagen staat die paarse bol er nog. We weten nu waarom ze zeggen dat je dat op een onopvallende plaats moet proberen.

Piep en Twiet hebben de voortuin samen verkend. Dat leverde mij menig verwonderde blik op van filerijdende automobilisten, maar ik wou een mooie foto. En ik vind dat nu voor 1 keer echt wel gelukt.


Ik hoor jullie al tot hier denken: waar blijft dat gratis patroon???

Het patroontje van Sharon Holland heb ik gratis gedownload op Craftsy. Voor wie Craftsy nog niet kent: Het is een website met heel veel patronen. De meerderheid kan je kopen, maar er zijn ook gratis exemplaren te vinden. (Dit patroontje was blijkbaar slechts tijdelijk beschikbaar. Je kan het gelukkig wel nog vinden bij Sharon Holland zelf.)

Craftsy stopt trouwens niet bij patronen. Er zijn online lessen te volgen. (weer sommige gratis, de meeste betalend) Het gaat ook niet alleen over naaien. Allerhande hobbies komen aan bod. Van koken tot houtbewerken. Ga er dus zeker eens een kijkje nemen.

En wat kost al dat lekkers? Wat spam, verder niks. Je registeert gratis met je e-mail of je facebookaccount. Je krijgt wel elke week een aantal mails om hun online lessen te promoten. 
Maar als dat je stoort, kan je daar wel een mouw aanpassen met je spamfilters.

Deze Craftsy-patroontjes sloeg ik al op om eens te proberen (allebei gratis trouwens):




dinsdag 18 augustus 2015

The road so far: rokjes (part 1)

Ik heb het bericht in 2 stukken verdeeld omdat het een beetje te lang begon te worden.

We schrijven november 2013. In de naailes legden we de laatste hand aan een linnenzak.
No offence to the bag, maar een linnenzak waar je een kapstok moet insteken ... Ik zag het nut niet direct. Dat zal voor nettere mensen dan ik zijn. Ik hou eerder van het type met een snoerkoord bovenaan.
Het grote voordeel: ik ontdekte naaiblogs op het internet toen ik op zoek ging naar een patroontje voor "kinderkleding". Mijn mama had haar bescheiden stofjesvoorraad meegegeven, dus ik had materiaal in huis. 

http://www.bol.com/nl/p/allemaal-rokjes/9200000000050689/De eerste pogingen deed ik aan de hand van de blog van Mme Zsazsa. Ik vond er deze prachtige uitleg voor een cirkelrok. Niet iedereen is voor haar schrijfstijl te vinden, maar ik was direct fan. Ik zal een even warrige geest hebben zeker?

Ik haalde haar boek in de bib en ik heb het later ook zelf gekocht, gewoon omdat ik het tof boek vond. Met het knopje hieronder kan je eens piepen.

Patronen kan je niet zien, maar de schrijfstijl wordt duidelijk op pagina 5 met " de zeer uitgebreide naaicursus van ongeveer een kwartier".
Bekijk op bol.com

cirkelrok
"iets uit ons moeder haar stoffenbak"
strijkapplicatie (Delhaize)
En hoe zagen mijn eerste pogingen er dan uit?
Van ver (of op foto) zien die er best ok uit.

Maar je ziet natuurlijk de zwalpende zoom en de afgrijselijk afgewerkte naden niet. Het eerste exemplaar werd in 2 delen geknipt en achteraf denk je dan: waarom heb ik dat juist gedaan? In een effen stof werkt een stofvouw immers perfect. De cirkel in 1 keer knippen zodat je geen zijnaden hebt, dat heet bij Mme Zsazsa "de tafekleedmethode".

Nota voor de beginnende naaisters: gebruik de tafelkleedmethode niet met beestjes, bloemetjes, auto's en andere dingen die een duidelijke bovenkant en onderkant hebben. De prentjes staan dan namelijk ondersteboven aan de achterkant.

Omdat dat effen stofje wel wat extra kleur kon gebruiken, heb ik er een bloemetje opgestreken.



In de tweede rok zitten een paar kleine plooitjes. Neen, dat was niet de bedoeling. Dat hoort bij de blunders. Ik heb de stof te hard uitgerokken bij het aanzetten van de tailleband. tip: als je de overschot dan een beetje symmetrisch in plooitjes legt, dan denken mensen dat dat de bedoeling is.
En weet je wat: die "fouten" zijn helemaal niet erg. Mijn dochter heeft er nooit iets op gezegd en was blij met haar zwierrok.

cirkelrok (hier nog met lusjes)
naamloze bloemetjesstof (Stoffen Van Leuven)
 
Bij het tweede exemplaar ging ik eens creatief zijn. Ik had het lumineuze idee om lusjes tussen de tailleband en de rok te steken ... Dan een fluo schoenveter erin,  sterretjes eraan en aan dochterlief tonen. Het leek me wel leuk voor het parelende, knutselende wezen dat ze toen was. NIET DUS. Bij deze een gedocumenteerde blunder. Ze heeft de rok nauwelijks willen aandoen tot die "rare dinges" er uit waren. De rok gaat nu lussenloos door het leven en ze draagt hem graag.


Na de cirkelrokken was het tijd voor wat anders.

Ik had dochterlief meegenomen naar Stoffen Van Leuven en ze koos behalve de roze bloemetjes ook een stofje met schattige kikkers.
Kikkers vallen ook in de categorie "dingen die je beter niet op hun kop zet". Dat tipje van hierboven ontdekte ik gelukkig voor ik ging knippen. Er werd in het boek van Mme Zsazsa gebladerd op zoek naar een ander model en we gingen voor een klokrokje. Ik had nog zwaar last van ritsvrees, dus het was weer met een elastiekje. Toch een kleine uitdaging: afgewerkt met biais. Zenuwslopend was die opdracht. Maar het is mooi gelukt, dank zij uitleg van deze en deze dame. Het rokje ging ondertussen met spijt in het hart naar de "te-klein-doos".

klokrok
Frogs (Timeless Treasures)


Ik wou daarna nog een stapje verder gaan en maakte een rokje met zakken.

milkmaidskirt
Clownfish (Timeless Treasures)
Ik liet dochterlief stof kiezen en *surprise* ze haalde er weer een Timeless Treasure uit. Ik koos er een lintje bij en we waren er klaar voor. Ik gebruikte de uitleg voor een "milkmaidskirt" van crafterhours.
De tutorial voor de zakken is heel duidelijk.
Ik heb wel iets serieus verkeerd gedaan bij het omzetten naar inches of met de naadwaarden (of allebei), want ik had ongelooflijk veel stof over toen ik de tailleband aan de rok wou zetten. Dus kwamen er niet alleen aan de voorkant een beetje rimpels, maar werden ze verdeeld over de hele rok. * problem solved*




Ik was klaar voor een nieuwe uitdaging:
een rits.

A-lijn (Allemaal Rokjes)
Forest Friends (Poppy)
Ik had al een rits gehanteerd: ik maakte een paar portemonneetjes om het principe van die ondingen te leren. Gewapend met Mme Zsazsa's A-lijnpatroon ging ik aan de slag. 2 patroondelen die ik herkende en dan iets bizar dat beleg heet en er blijkbaar ook nog ergens aan moest.
Mme Zsazsa zou het mij wel goed uitleggen. En als ik die uitleg nu lees, dan is daar ook niks mis mee.
Mijn dochter doet het rokje graag aan, maar eigenlijk ziet het er niet uit.  De detailfoto's zijn niet voor gevoelige kijkers.


Aan de buitenkant valt het best mee (gelukkig heb ik garen gebruikt dat niet te veel opvalt), daarom mag ze er ook mee op straat komen.

Op de foto van de afgrijselijke binnenkant is duidelijk te zien dat ik het concept beleg totaal nog niet begreep.
Ik had nochtans als een rits gebruikt, weet u nog?

Maar een rits sandwichen tussen voering en buitenstof en dan keren ... dat is iets heeeeel anders dan wat je in een rok moet doen ;-)

Bij de tweede rok met een rits lukte dat al beter.

to be continued ...

zaterdag 15 augustus 2015

The road so far ... wablieft?

Vorderingen en blunders staat er in de titel...

Ik moet toegeven: er zijn niet zo veel mislukkingen waarvan ik foto's nam.
Ik ga proberen om het in de toekomst toch te doen. Ik wil niet dat jullie het onrealistisch beeld krijgen dat altijd alles lukt en nog wel van de eerste keer.

Ik ben van plan om als archief toch alle naaisels die ik nog kan vinden in mijn foto's of kasten gaandeweg te posten. Vooral voor mezelf eigenlijk.
Maar wie weet is het voor jullie ook nuttig? Om de stap te zetten om iets te proberen? Want, geloof me, zo ongelooflijk handig ben ik nu ook weet niet. Wat ik kan, kunnen jullie toch ook?

Ik zal de overzichtjes posten onder "The road so far".

Er komt er zeker eentje over :

- rokjes : want dat zijn er best al veel in de kast van mijn dochter. Dat wordt dus een lang bericht ;-)
- kleedjes : om te tonen welke stapjes ik zette alvorens ik het lentefeestkleedje van Karolien maakte
- carnaval/ verkleden : ik heb wel een flauw vermoeden in welke periode die komen
- T-shirts : hoe lang het duurde eer ik het durfde en hoe goed het eigenlijk wel meeviel.
- tassen/rugzakjes: met een toekomstige tutorial van de "mooie rugzak" van Karolien
- babystuff

amai ik heb nog werk. Verwacht ze niet allemaal in 1 week. Dit is een langetermijnproject ;-)

Bloglovin

ok het zou nu moeten lukken ...
Weet iemand of dit moet blijven staan?

We have a match :-)



 Er staan hier nog veel kleedjes op het programma. 
Maar door een bezoekje aan H&M kwam er toch weer iets tussen. 

Dochterlief was dadelijk verliefd op de talrijke Frozen T-shirtjes. Ik nam er een paar mee. Ik hoopte dat ze zouden passen bij een stofje dat al te lang in de doos zat. Ik kocht 2 halve metertjes op het stoffenspektakel met de bedoeling om er rimpelrokjes mee te maken. Ze bleven liggen omdat ze wat te dun waren voor de winter:

Ik maakte vorig jaar al enkele rimpelrokjes voor Karolien om te oefenen met taillebandjes, elastieken en ritsen. De exemplaren met een elastiek waren haar favoriet: gemakkelijk om aan en uit te doen.
rimpelrokje met elastiek
Bellisimi Fiori (Poppy)
rimpelrokje met elastiek
Tender Tulips (Soft Cactus)
rimpelrokje met blinde rits en een knoopje
Whoopsie Daisy (Soft Cactus)
















Dus maakte ik opnieuw eentje met elastiek. Ik dacht even vooruitziend te zijn en de elastiek en tailleband ruim genoeg te maken. Resultaat: ik kon het hele handeltje weer uit elkaar halen. Te veel plaats is ook geen zicht ;-)
Maar de tweede poging was draagbaar en het matcht geweldig met het T-shirt, nietwaar?
rimpelrokje met elastiek
naamloos stofje van het stoffenspektakel
En het tweede stofje? Mogelijk komt er nog een tweede exemplaar, met hetzelfde model. Als ik naar de winkel geraak om nieuwe elastiek ... en zin heb ... en geen ander project eerder afwerk ... so many choices ;-)

vrijdag 14 augustus 2015

CVO basis naaien

Ik leerde naaien bij CVO Park De Blieck. De cursus basis naaien was ideaal want ik had nog nooit een naaimachine van dichtbij gezien. Ik had geluk en kreeg les van Ann De Roeck. Die mevrouw is echt een superleerkracht!

"Wat leer je daar?" " Wat maak je daar?"
Het zijn vragen die regelmatig gesteld worden, dus tijd voor een bundeling.
Dit zijn de projecten die we in de les samen maakten. Er waren dames in de klas die al eerder een naaimachine gehanteerd hadden en die maakten enkel de projecten die hen aanspraken. De andere lessen brachten ze hun eigen projecten mee. Juf Ann stond hen ook bij als dat nodig was.

project 1 : het speldenkussen kwam hier al aan bod.
project 2 : de linnenzak. 
Het was niet mijn favoriete item, maar we hebben er weer een paar technieken mee geleerd.

project 3 : keukenschort
Ik wou per se dat de tekening doorliep, dus ik heb lang taartjes zitten overtekenen op papier, maar het is mooi gelukt, al zeg ik het zelf :-)
project 4: opvouwbaar boodschappentasje. 
Er waren best wel veel stukken aan het patroon voor zo'n klein tasje. Het werd dus wat puzzelen wat in welke stof zou komen. Als ik niet vergeet in mijn handtas te steken, is het heel handig ;-).

project 5 : een lunchtasje
Ik ben geen tassenmadam. Dus toen we de stof moesten halen, heb ik mijn dochter meegenomen. Dat betekende immers een veel grotere kans dat mijn naaisel effectief gebruikt wordt. Van Leuven is echt het paradijs voor kleine meisjes. De konijntjes waren snel gekozen. Het tasje heeft hier veel dienst gedaan als knuffeltransport/huis. Broer was er uiteraard jaloers, want voor hem had ik niks gemaakt. Er kwam dus ook een tweede exemplaar. Maar daarover later meer ;-)

project 6 : NOG een tas!
Dit was mijn eerste ontmoeting met vlieseline S 520. Dat spul is hard! Je kan daar een kopspeldje op krom duwen of de kopspeldje in uw vinger duwen in plaats van in de stof. Het eerste werkstuk dat bloed kostte. Ik gebruik de tas (tegen alle verwachtingen in) best veel. Eerst alleen om naar de naailes en het naaicafé te gaan, maar tegenwoordig ook om naar 't stad te wandelen. Het enige nadeel is dat hij buiten 1 magneetknoop geen echte sluiting heeft. De portemonnee extra in de gaten houden dus.

project 7 : pyjama

Een project waar ik toch wel wat schrik voor had. Een tas kan niet te klein of te groot zijn, maar bij een kledingstuk was er toch wel wat bibber. We namen maten, tekenden het patroon, pasten aan met de hulp van de juf en begonnen eraan. Voor de broek waarmee we begonnen was ik niet zo bang. Ik had voor carnaval al een broek voor mijn dochter in elkaar geflanst.
De vest daarentegen ... Maar stapje voor stapje is het toch gelukt.


project 8 : rok

Het laatste project was een A-lijnrok volgens het recept van Mme Zsazsa. Ook hier kwam de juf onze aanpassingen sturen. Wel een beetje nodig als er 2 maten verschil zit tussen je taille en je heupen zoals in mijn geval. 
Ik ging op stoffenjacht tijdens het stoffenspektakel in Aalst. Ik kwam thuis met 2 stoffen. Eentje had een mooie print, de andere had het aangeraden stoftype. Dus ik had een probleem: een rok met paspel in de ene stof of eentje zonder paspel in de andere. Uiteindelijk koos ik om de paspelversie in de klas te maken en de versie zonder paspel thuis.


zondag 9 augustus 2015

één, twee, drie ... start

In september 2013 ging ik voor het eerst naar de naailes.
Ik had een jaar loopbaanonderbreking en schreef me in voor naailes om toch nog onder de mensen te komen. Wie weet kwam er nog wel wat nuttigs uit en hoefde ik dan niet meer voor elke kleine prul mijn moeder lastig te vallen.
Ik wist totaal niet waar ik aan begon. Mijn moeder had haar twijfels, maar ze zorgde ervoor dat ik de naaimachine van oma mocht lenen. Zo moest ik geen zotte kosten doen voor iets wat ik waarschijnlijk toch niet lang ging volhouden.

De eerste les bekeken we de naaimachines van dichtbij. Inrijgen leek toen iets wat niet ging lukken en een kledingstuk in elkaar steken ... hmm. Ik was nog niet overtuigd. In de loop van die eerste en tweede les, leerden we wat lijntjes stikken: rechte lijnen (ongeveer toch), scheve lijnen (veel) en een paar golvende exemplaren.

We begonnen aan onze eerste "grote prestatie" : het speldenkussen.
Ik was erg trots op mezelf dat het in elk geval leek op wat de juf ons getoond had. Ik begon het al leuk te vinden. Dat speldenkussen wordt trouwens nog altijd gebruikt.
kijk eens hoe recht ;-)
Ik maakte er nog eentje voor mijn zoon, want die vond dat windmolentje een tof patroon, maar ik bespaar u de details. Het was niet geschikt voor publicatie en belandde in de vuilnis voor het gefotografeerd werd.

Het windmolentje probeerde ik niet opnieuw, maar dochterlief koos enkele stofjes uit "de bak van mama" en dat kussentje wordt nog gebruikt. Het diende eerst als poppenkussen en nu als doek voor "naaldenschilderijtjes.